Haccın Farzları, Hac kavramı Arapça kökenli bir kelimedir. Anlamı ise kutsal bir şahsı veya kutsal bir yeri ziyaret etmek amacıyla yola çıkmaya denir. Hac İslam'ın 5 esaslarından biridir. Bu nedenle belirli şartları taşıyan Müslümanların hayatlarında bir defa yerine getirilmesi gereken farz bir ibadettir. Hac hicretin 9. Yılında farz kılınmış bir ibadettir. Hac mevsiminde dünyanın birçok ülkesinden Müslümanlar beyaz ihram içinde Mekke'ye gelirler ve orada ibadet ederler. Haccın farzları biri şart, ikisi rükün olmak üzere üçtür. Haccın şartı ihramdır. Rükunları ise Arafat'ta vakfe ve ziyaret tavafıdır. Tavaf Mescid-i Haram içinde Kabe-i Muazzama etrafında dönmek demektir. 3'ü vacip 4'ü farz olmak üzere 7 kere dönülür.

İhram: Haccı şartlarından biri olan ihram, hac ya da umre yapmaya niyet eden kişinin, başka zamanlarda işlemesi mübah olan bazı fiil ve davranışları, belirli bir süre kendisine haram kılması, yasaklamasıdır. İhrama girmiş olmanın gereklerinden biri olarak giyilen havlu ve benzeri türden dikişsiz kıyafetlere de halk arasında ihram denilmektedir. Ancak ihrama girmek sadece bu giyilen kıyafetlerle olmaz, İhrama Niyet ve Telbiye ile girilir. Niyet yapılacak haccın şeklini kalben belirtmektedir. İhrama giren kimseye, ihramlı olduğu sürece muhrim denir.

Tavaf: Tavaf, Mescid-i Haram içine Kabe-i Muazzama etrafında dönmek demektir. Dördü farz, üçü vacip olmak üzere yedi kere dönülür. Zemzem kuyusunun ve Makam-ı İbrahim'in dışından dolaşarak da tavaf etmek caizdir. Kadınlar tavafta, Kabe'ye yaklaşmamaları efdaldir. Kadına dokunmak ihtimali çok ise Şafi'lerin Hanefi'yi veya Maliki'yi taklit etmesi lazım olur. Tavafı mescid dışından yapması caiz değildir. Tavafa niyet etmek de ayrıca farzdır. Tavaf-ı ziyareti Arafat'tan sonra yapmak da farzdır.

Vakfe: Arefe günü, Arafat'ın Vadi-yi Urene denilen yerinden başka herhangi bir yerinde, öğle ve ikindi namazlarından sonra vakfeye durulur.)